Çocukken çok canlı gelen renkler artık size solgun mu görünüyor? Araştırmalar, yaş ilerledikçe hem göz yapısında hem de beynin renkleri işleme biçiminde değişiklikler olduğunu ortaya koyuyor. İşte detaylar!
GÖZLERDEKİ YAPISAL DEĞİŞİMLER RENKLERİ SOLDURUYOR
Yaş ilerledikçe göz merceği sarımsı bir ton alabiliyor. Katarakt, bu sürecin en bilinen nedeni. Sararan mercek, özellikle mavi ve yeşil tonlarının algılanmasını azaltabiliyor. Ameliyat sonrası hastalar, dünyanın ne kadar renkli olduğunu yeniden fark ediyor.
RENK ALGISINDA AZALMA SADECE GÖZLE İLGİLİ DEĞİL
Londra Üniversitesi’nden Dr. Janneke van Leeuwen’in çalışmaları, yaşlı bireylerin renkleri gençlere kıyasla daha soluk algıladığını gösteriyor. Göz bebeği hareketlerini izleyen bir deneyde, yaşlı bireylerin doygun renklere verdiği tepkinin daha düşük olduğu saptandı.
BEYİN RENGİ NASIL YORUMLUYORSA ÖYLE GÖRÜYORUZ
Görsel korteksin yaşla birlikte doygun renklere hassasiyetinin azalması, renklerin daha “sönük” görünmesine yol açıyor. Özellikle magenta-yeşil eksenindeki renklerde bu değişim daha belirgin.
YAŞLILAR CANLI RENKLERDEN DAHA FAZLA ETKİLENİYOR
İlginç bir bulgu da, yaşlı bireylerin canlı renkleri gençlerden daha fazla beğenmesi. Bu da çevredeki renklerin, yaşlı bireylerin duygusal durumunu olumlu etkileyebileceğine işaret ediyor.
RENKLERİN ETKİSİNİ GERİ GETİRMEK MÜMKÜN MÜ?
Tam olarak engellenemese de, EnChroma gözlükleri gibi teknolojiler renk doygunluğunu geçici olarak artırabiliyor. Ayrıca, çevreyi daha doygun renklerle düzenlemek de fayda sağlayabilir.
Profesör Jason Warren (UCL Queen Square Nöroloji Enstitüsü) şunları söyledi: "Bulgularımız, modayı, dekoru ve diğer renk 'alanlarını' yaşlı insanlar için nasıl uyarladığımız ve hatta potansiyel olarak demans gibi yaşlanan beyin hastalıklarını anlamamız açısından geniş kapsamlı sonuçlar doğurabilir. Demans hastaları renk tercihlerinde ve görsel beyinle ilgili diğer semptomlarda değişiklikler gösterebilir; bunları doğru yorumlamak için öncelikle sağlıklı yaşlanmanın renk algısı üzerindeki etkilerini ölçmemiz gerekir. Bu nedenle, bulgularımızın işlevsel nöroanatomisini belirlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç vardır, çünkü daha yüksek kortikal bölgeler de etkilenebilir."
Kaynak: The Guardian
