Osmanlı İmparatorluğu, Ramazan ayını özel bir şekilde kutlayan ve çeşitli geleneklerle zenginleştiren bir dönemdi. Bu dönemden günümüze kadar birçok Ramazan geleneği ve uygulaması miras kalmıştır. İşte Osmanlı zamanından kalan ve günümüze kadar gelen Ramazan gelenekleri:

Erzincan’da uzun sure elektrik kesilecek! İşte o ilçeler ve köyler Erzincan’da uzun sure elektrik kesilecek! İşte o ilçeler ve köyler

Tekne orucu: Osmanlı döneminde, çocuklar Ramazan ayında "tekne orucu" adı verilen bir uygulama ile sabahleyin kahvaltı yapmadan öğlene kadar bir şey yemeyip içmeyerek yarı oruç tutarlardı. Bu uygulama, çocuklara oruç alışkanlığını kazandırmak için yapılan bir gelenekti ve hediyelerle karşılanarak motive edilirlerdi.

Ramazan şenlikleri: Osmanlı döneminde Ramazan ayında çeşitli şenlikler ve etkinlikler düzenlenirdi. Halk arasında eğlenceler, gösteriler, yarışmalar ve panayırlar gerçekleştirilir, insanlar bir araya gelir ve birlikte vakit geçirirdi.

Ramazan Macunu: Ramazan ayında özellikle çocuklar için özel olarak hazırlanan bir şeker türüdür. Osmanlı döneminde Ramazan macunu, çeşitli şekerlemelerin ve aromaların bir araya getirilmesiyle yapılan ve çocukların Ramazan coşkusunu artıran bir lezzetti.

Ramazan şerbeti: Ramazan ayında serinlemek için yapılan özel şerbet çeşitleridir. Osmanlı döneminde özellikle iftar ve sahur sofralarının vazgeçilmezi olan Ramazan şerbetleri, çeşitli meyve ve çiçeklerden elde edilir ve hem susuzluğu giderir hem de vücuda enerji verir.

Güllaç: Osmanlı mutfağının önemli bir tatlısı olan güllaç, Ramazan ayında sıkça yapılan ve tüketilen bir lezzettir. İnce yufka tabakaları arasına süt, şeker ve gül suyu ile hazırlanan güllaç, günümüzde de Ramazan sofralarının vazgeçilmez tatlılarından biridir.

Ramazan davulcusu: Ramazan ayında sahur vaktini bildirmek için sokaklarda dolaşan ve davul çalan kişilere verilen addır. Osmanlı dönemindeki Ramazan davulcusu geleneği, günümüzde de bazı bölgelerde devam etmektedir ve Ramazan ayının manevi atmosferini canlı tutmaya yardımcı olur.

Zimem defteri: Osmanlı'da Ramazan ayında fakir ve ihtiyaç sahibi kişilerin tespit edilmesi ve yardımların dağıtılması için kullanılan bir kayıt defteridir. Zimem defteri, toplumun dayanışma ve yardımlaşma ruhunu güçlendirir ve ihtiyaç sahiplerine destek olur.

Ramazan pidesi: Osmanlı döneminden günümüze kadar önemini koruyan bir gelenek olan Ramazan pidesi, Ramazan ayının vazgeçilmez lezzetlerinden biridir. Özel olarak hazırlanan ve iftar sofralarının baş köşesinde yer alan Ramazan pidesi, bereketi ve paylaşmayı simgeler.

Mahya: Osmanlı döneminden beri Ramazan ayında kullanılan ve minareler arasına asılan özel ışıklandırma sistemidir. İslami motiflerle süslenen mahyalar, Ramazan'ın manevi atmosferini yansıtır ve camilerin çevresindeki alanlara ışık saçar.

Bu gelenekler, Osmanlı döneminde Ramazan ayının önemini ve manevi atmosferini yansıtan unsurlardır ve günümüzde de bazı bölgelerde devam etmektedir. Osmanlı İmparatorluğu'nun zengin kültürel mirası, Ramazan ayı boyunca yaşanan bu geleneklerle gelecek nesillere aktarılmaktadır.